- jedynowładca
- jedynowładca {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos VIIIa, lm M. jedynowładcacy {{/stl_8}}{{stl_7}}'władca niepodzielnie sprawujący rządy, skupiający w swym ręku całą władzę' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
jedynowładca
Look at other dictionaries:
jedynowładca — m odm. jak ż II, DCMs. jedynowładcacy; lm M. jedynowładcacy, DB. jedynowładcaców «władca sprawujący rządy bez ograniczeń, panujący samowładnie» Despotyczny, potężny jedynowładca. Być, ogłosić się jedynowładcą … Słownik języka polskiego
jedynowładczy — przym. od jedynowładca Jedynowładcze panowanie … Słownik języka polskiego
tyran — m IV, DB. a, Ms. tyrannie; lm M. ci tyranni, te y, DB. ów 1. «człowiek okrutny, bezwzględny, wymuszający posłuszeństwo, narzucający otoczeniu swoją wolę» Była domowym tyranem. Miał w biurze opinię tyrana. 2. «w starożytnej Grecji: jedynowładca,… … Słownik języka polskiego
